Hl. Aloisíus Gonzaga reglubróðir - minning 21. júní

Hl. Aloisíus Gonzaga - mynd: ChatGPT

„Leitið fyrst ríkis Guðs og réttlætis hans.“ (Mt 6,33)

Í dag minnumst við heilags Aloisíusar Gonzaga (1568–1591), ungs reglubróður í Jesúítareglunni sem varð að tákni fyrir afneitun auðs, andlega lotningu og fórnfýsi í þjónustu við sjúka. Hann dó aðeins 23 ára gamall, en líf hans hefur í gegnum aldirnar talað beint til hjarta kirkjunnar – og gerir það enn.

Háættaður prins sem valdi fátækt og þjónustu
Aloisíus fæddist í kastalanum í Castiglione delle Stiviere á Ítalíu og var elstur átta systkina í hinni voldugu Gonzaga-aðalsætt. Faðir hans sá fyrir sér framtíð sonar síns sem hershöfðingja og arftaka aðalstignarinnar. En Aloisíus hafði aðrar hugmyndir. Hann þróaði með sér sterka trúarlífssýn strax í barnæsku, og helgaði tíma sínum bæn, íhugun og lestri heilagra ritninga. Þegar hann var aðeins sextán ára afsalaði hann sér öllum erfðarétti til yngri bróður síns og sótti um inngöngu í Jesúítaregluna. Sú ákvörðun vakti mikla undrun: hvernig gat ungur maður hafnað völdum, auði og frægð – og valið reglulíf í fátækt og hlýðni? Svar hans var einfalt: Kristur var dýrmætari en allt annað.

Blessaður Peter To Rot – Trúr allt til enda

Blessaður Peter To Rot. Mynd: ChatGPT

Í dimmum fangaklefa í Rakunai árið 1945 sat ungur faðir og trúkennari, Peter To Rot, rólegur og staðfastur. Hann vissi hvað beið hans. „Ég verð að deyja,“ sagði hann. „Ég er í fangelsi vegna þeirra sem brjóta hjúskaparheiti sín og þeirra sem vilja ekki leyfa verki Guðs að halda áfram.“ Að hans mati var það nóg. Og það var nóg fyrir kirkjuna sem nú, áratugum síðar, mun hylla hann sem dýrling – fyrsta helgaða manninn frá Papúa Nýju-Gíneu.

Æviágrip
Blessaður Peter To Rot fæddist árið 1912 í Rakunai á eyjunni New Britain í Papúa Nýju-Gíneu, inn í samfélag sem var nýkomið til kristinnar trúar. Foreldrar hans voru meðal fyrstu innfæddu íbúanna sem tóku við skírn, aðeins fjórtán árum áður. Faðir hans, Angelo To Puia, var ættbálkahöfðingi og virtur leiðtogi. Að sá maður skyldi gerast kristinn var ekki einungis persónuleg ákvörðun, heldur einnig opinber afneitun þeirra siða sem höfðu ríkt þar um aldir: fjölkvænis, galdra, heiðinna fórna og jafnvel mannáts. Með skírn sinni tók hann við kristinni trú og lagði til jarðnæði fyrir kirkju, skóla og heimili trúboða.

Klörusystur í Zimbabve: Fyrirbænir þeirra veita huggun og styrk

Klörusystur í Harare ásamt presti - Mynd: Vatican News

Í klaustri heilagrar Klöru í Harare, höfuðborg Zimbabve, búa Klörusystur einar með Guði. Þótt fáir sjái þær, hefur bænalíf þeirra áhrif vítt og breitt í samfélaginu – sérstaklega hjá þeim sem leita vonar á erfiðum tímum.

„Þessi hefð hófst með heilagri Klöru sjálfri, sem bað fyrir sjúkum,“ segir systir Agnes Mupunga, sem hefur gegnt forystuhlutverki í klaustrinu í hverfinu Waterfalls í Harare. Hún segir að þótt systurnar séu einangraðar frá heiminum, snúist köllun þeirra um fyrirbæn fyrir öllum sem glíma við þjáningu og neyð.

„Sá sem sagði nei“ – Floribert Bwana Chui tekinn í tölu blessaðra

Blessaður Floribert Bwana Chui - mynd: ChatGPT

15. júní 2025 var merkisdagur í lífi kirkjunnar: Leikmaðurinn Floribert Bwana Chui, ungur tollstarfsmaður frá Goma í Lýðveldinu Kongó, var tekinn í tölu blessaðra við helgiathöfn í Róm. Með því viðurkenndi kirkjan píslarvætti hans – sem ekki var til komið vegna haturs illvirkjanna á trú, heldur vegna hinnar róttæku tryggðar við kristið siðgæði og samfélagslega ábyrgð sem Floribert sýndi.

Helgiathöfnin fór fram í basilíku Páls postula utan múranna og var leidd af Marcello Semeraro kardínála, yfirmanni dýrlingaskráningar Páfagarðs. Þar voru viðstaddir fjölskylda Floriberts, fulltrúar Sant’Egidio-samfélagsins sem hann tilheyrði, og fjöldi gesta frá Kongó. Kardínálinn sagði: „Floribert er kennari vonarinnar. Hann sýnir okkur að með góðu er hægt að vinna gegn hinu illa.“

Þjóð og trú: Þjóðhátíðardagur Íslendinga - 17. júní – dagur frelsis, ábyrgðar og þakklætis

Í dag, 17. júní, minnast Íslendingar stofnunar lýðveldisins árið 1944. Þjóðhátíðardagurinn er haldinn hátíðlegur á fæðingardegi Jóns Sigurðssonar – leiðtoga sjálfstæðisbaráttunnar og tákns frelsis og menningarlegrar reisnar. En í því sem við fögnum – frelsi, sjálfstæði og mannréttindum – eigum við ekki aðeins að sjá pólitískan áfanga, heldur einnig andlega köllun til ábyrgðar og samfélagsþjónustu.

Kristin trú hefur frá upphafi verið samofin sjálfsmynd þjóðarinnar. Þótt langur tími hafi liðið frá því að landið tók kristni á Alþingi árið 1000, þá hefur trúin – bæði í lútherskri og kaþólskri mynd – ávallt leikið lykilhlutverk í mótun þjóðarinnar, gildismats hennar og samkenndar.

Floribert Bwana Chui – frá ríkri fjölskyldu til blessaðs réttlætisvitnis

Floribert Bwana Chui - mynd: Vatican News

Á morgun, sunnudaginn 15. júní 2025 verður Kongómaðurinn Floribert Bwana Chui tekinn í tölu blessaðra í basilíkunni St. Paul utan múra í Róm. Hann verður þar með fyrsti blessaði meðlimur Sant’Egidio-samfélagsins, sem hann tilheyrði af trúfesti allt sitt fullorðna líf. Fæðingarbær hans, Goma í Austur-Kongó, fagnar nú með stolti einum af sonum sínum sem stóðst freistingar valds og peninga.

Floribert, sem var menntaður í lögfræði og viðskiptum, starfaði sem tollvörður í Goma. Þar hafnaði hann mútum þegar hann stöðvaði innflutning á skemmdum hrísgrjónum frá Rúanda. Þessi afstaða kostaði hann lífið. Hann var handsamaður, pyntaður og myrtur þann 8. júlí 2007, aðeins 26 ára að aldri. Með því að velja sannleika og heiðarleika fram yfir spillingu varð hann vitni réttlætisins í anda Krists.

Heilagur Antoníus frá Padúa – prestur og kirkjufræðari - minning 13. júní

Það er erfitt að finna heilagan mann sem nýtur jafn djúprar virðingar í hjörtum kaþólskra manna um allan heim og heilagan Antoníus frá Padúa. Þótt hann hafi aðeins lifað til 36 ára aldurs, skildi hann eftir sig varanlega andlega arfleifð, ekki síst vegna orðræðu sinnar, ritstarfa og hinnar miklu náðar sem tengd er fyrirbænum hans.

Fræðimaður sem varð Fransiskani
Antoníus fæddist í Lissabon í Portúgal árið 1195 og hlaut nafnið Fernando Martins. Hann var að uppruna aðalsmaður, alinn upp á auðugu og guðræknu heimili. Hann gekk ungur í Ágústínusarklaustur og hóf þar nám í guðfræði. Árið 1220 heyrði hann af píslarvætti fimm fransiskana sem höfðu verið drepnir í Marokkó. Þessi atburður snerti hann djúpt, og hann ákvað að ganga í reglu heilags Frans og tók sér nafnið Antoníus. Hann hélt til Marokkó með von um að verða píslarvottur, en veiktist og varð að snúa aftur heim. Skip hans rak þó að landi á Sikiley og þaðan komst hann til Ítalíu, þar sem hann bjó lengi í klaustri í Montepaolo.