Skírn Drottins – Upphaf nýrra tíma í sögunni

Skírn Drottins í ánni Jórdan markar mikilvægan áfanga í lífi Jesú Krists og sögu kristinnar trúar. Þessi atburður, þegar Jesús lætur skírast af Jóhannesi skírara, undirstrikar auðmýkt hans og samsemd með mannkyninu, jafnframt því að opna nýtt skeið í sögu hjálpræðisins.

Guðspjöllin lýsa því hvernig Jesús kemur til Jóhannesar, síðasta spámanns Gamla testamentisins, til að láta skírast. Jóhannes boðaði iðrun og fyrirgefningu syndanna og benti á komu Messíasar, en hann gerði sér einnig grein fyrir eigin smæð í samanburði við þann sem á eftir kæmi: „Ég skíri yður með vatni, en sá kemur, sem mér er máttugri, og er ég ekki verður að leysa skóþveng hans. Hann mun skíra yður með heilögum anda og eldi.“

Skírnin og táknrænt hlutverk hennar
Skírnin í Jórdan er meira en einföld athöfn; hún hefur djúpa táknræna merkingu. Vatnið, sem táknar hreinsun og endurnýjun í bókum Gamla testamentisins, er nú helgað af Kristi sjálfum. Með því að stíga niður í vatnið tekur Jesús á sig syndir mannkyns, og þegar himnarnir opnast og Heilagur Andi stígur niður í líki dúfu, birtist Guð Faðirinn í sínum eigin orðum: „Þú ert minn elskaði sonur, á þér hef ég velþóknun.“

Samspil sögulegs og guðfræðilegs samhengis
Frásögn Lúkasar guðspjallamanns setur þennan atburð í ákveðið pólitískt og trúarlegt samhengi. Á sama tíma og Tíberíus keisari og valdamiklir æðstu prestar stjórna, gerir Lúkas það ljóst að það er ekki veraldleg valdastofnun eða trúarlegur rétttrúnaður sem mótar sögu hjálpræðisins, heldur „orð Guðs sem hvílir yfir Jóhannesi“. Þetta orð kallar Jóhannes úr eyðimörkinni til að boða fólkinu komu Drottins.

Jesús sem miðpunktur hjálpræðissögunnar
Eftir skírnina tekur Jesús við keflinu af Jóhannesi. Þar með hefst opinber þjónusta hans, þar sem hann kynnir nýjan tíma hjálpræðis sem byggir á kærleika, réttlæti og fyrirgefningu. Í skírn sinni vísar Jesús á undanhaldið sem hann mun sjálfur ganga í gegnum – frá höfnun og þjáningu til sigursins í upprisunni.

Hvatning til trúaðra
Skírn Drottins minnir kristna menn á mikilvægi auðmýktar og þrá eftir dýpri tengslum við Guð. Hún er einnig ákall um breytingu í lífi okkar, að taka upp nýjan lífsstíl sem byggir á réttlæti og kærleika. Þessi atburður kallar okkur til að fylgja fordæmi Jesú og lifa í ljósi hans, með hugrekki til að standa gegn óréttlæti og knýja fram breytingar í heiminum.

Skírn Drottins er ekki aðeins sögulegur viðburður heldur lifandi tákn um náð Guðs, sem boðar nýtt upphaf fyrir alla sem taka við skírn og gangast undir köllun hans.

https://www.vaticannews.va/en/liturgical-holidays/feast-of-the-baptism-of-the-lord.html

Heilagur André Bessette

Bróðir André Bessette, fæddur Alfred Bessette árið 1845 í Québec, Kanada, er þekktur fyrir djúpa trú sína og óbilandi þjónustu við aðra. Eftir að hafa misst báða foreldra sína ungur, upplifði hann erfiða æsku og vann ýmis störf, bæði í Kanada og Bandaríkjunum, þrátt fyrir viðvarandi heilsuvandamál.

Árið 1870, þá 25 ára gamall, sótti Alfred um inngöngu í Bræðrafélag heilags kross í Montreal. Vegna heilsu sinnar og menntunarleysis var umsókn hans upphaflega hafnað. Með stuðningi biskupsins í Montreal, var honum að lokum veitt innganga og hann tók nafnið bróðir André. Hann var falið að gegna hlutverki dyravarðar við skólann þeirra, starf sem hann sinnti í fjörutíu ár.

Sem dyravörður tók bróðir André á móti fjölda fólks daglega. Með tímanum varð hann þekktur fyrir hlýju sína, samkennd og djúpa trú. Hann hafði sérstaka ástúð fyrir heilögum Jósef og hvatti fólk til að biðja fyrir hans milligöngu. Margir sem heimsóttu hann sögðu frá lækningum og andlegri huggun eftir að hafa talað við hann, sem leiddi til þess að orðspor hans sem fyrirbiðjandi læknara og undramanns breiddist út.

Þrátt fyrir aukna athygli hélst bróðir André hógvær og einbeitti sér að þjónustu sinni. Hann safnaði fjármunum til að reisa kapellu tileinkaða heilögum Jósef á Mount Royal í Montreal. Þessi kapella, sem hófst sem lítið bænaskýli, þróaðist með tímanum í stórfenglega byggingu, þekkt sem Oratory of St. Joseph, sem varð miðstöð fyrir pílagríma og bænahald.

Bróðir André lést árið 1937, 91 árs að aldri. Í jarðarför hans komu yfir milljón manns til að votta honum virðingu sína, sem endurspeglar djúp áhrif hans á samfélagið. Hann var tekinn í dýrlingatölu af Benedikt XVI páfa árið 2010 og er fyrsti kanadíski karlmaðurinn sem hlotnast sú viðurkenning.

Arfleifð bróður Andrés er lifandi í gegnum Oratory of St. Joseph, sem heldur áfram að vera staður fyrir bæn og íhugun fyrir þúsundir sem heimsækja staðinn árlega. Saga hans er vitnisburður um hvernig hógværð, trú og óeigingjörn þjónusta geta haft djúp áhrif á samfélagið og veitt innblástur fyrir komandi kynslóðir.

https://www.vaticannews.va/en/saints/01/06/st--andre-bessette.html

Hl. Angela frá Foligno og áhrif hennar á hl. Elísabetu af Þrenningunni

Hin heilaga Angela frá Foligno (1248–1309) var ítölsk þriðju reglu Fransiskani sem er þekkt fyrir djúpa andlega reynslu sína og skrif um einingu við Guð. Hún fæddist í Foligno á Ítalíu og lifði veraldlegu lífi þar til hún upplifði umbreytandi trúarlega reynslu sem leiddi hana til að ganga í þriðja reglufélag Fransiskana. Hennar er minnst 4. janúar ár hvert.

Heilög Elísabet af Þrenningunni (1880–1906), frönsk Karmelnunna, var djúpt snortin af Angelu. Elísabet, sem var þekkt fyrir djúpa íhugun sína á heilagri þrenningu, fann í verkum Angelu spegilmynd af eigin andlegri reynslu. Sérstaklega heillaðist hún af lýsingum Angelu á nánd við Krist á síðustu augnablikum lífsins.

Í bréfi til móður Magdalenu, vitnar Elísabet í orð Jesú til Angelu: "Það er ég sem kem og ég færi þér óþekkta gleði... Ég mun koma inn í djúp veru þinnar." Þessi orð, sem Angela heyrði á dánarbeði sínu, endurómuðu í hjarta Elísabetar, sem sjálf var að upplifa síðustu daga sína í veikindum. Þetta sýnir hvernig andleg reynsla Angelu veitti Elísabetu huggun og styrk á erfiðum tímum.

Áhrif Angelu á Elísabetu endurspegla hvernig andleg arfleifð getur ferðast yfir aldir og menningarheima, veitt innblástur og leiðsögn fyrir þá sem leita dýpri tengingar við Guð. Skrif Angelu, sem leggja áherslu á persónulega reynslu af Guði og umbreytandi mátt kærleikans, urðu Elísabetu leiðarljós á hennar eigin andlega ferðalagi.

Þannig má sjá hvernig heilög Angela frá Foligno, með djúpu andlegu innsæi sínu, hafði áhrif á og auðgaði trúarlíf heilagrar Elísabetar af Þrenningunni, sem sjálf varð fyrirmynd margra í leit sinni að einingu við Guð.

https://www.vaticannews.va/en/saints/01/04/st--angela-of-foligno--franciscan.html

https://spiritualdirection.com/2013/10/19/saint-angela-di-foligno-blessed-elisabeth-trinity

Hinir heilögu Basilíus mikli og Gregoríus frá Nazianz

Hinir heilögu Basilíus mikli og Gregoríus frá Nazianz voru áhrifamiklir kirkjufræðarar á 4. öld sem mótuðu kristna guðfræði og líf kirkjunnar. Þeir voru vinir og samstarfsmenn sem lögðu grunn að mörgum þáttum kristinnar kenningar og kirkjusiðar.

Basilíus mikli

Basilíus, fæddur árið 329 í Kappadókíu (núverandi Tyrklandi), kom úr fjölskyldu heilagra. Eftir nám í Konstantínópel og Aþenu ákvað hann að helga líf sitt einlífi og stofnaði klaustur í Pontus. Hann samdi reglur fyrir einlífi sem urðu grunnur að munkareglu og sem lögðu áherslu á hugleiðslu og samfélagslega þjónustu.

Árið 370 var Basilíus vígður biskup í Kaesareu. Hann reyndist áhrifamikill leiðtogi og sýndi fordæmi með mannúðarverkefnum sínum. Þegar hungursneyð reið yfir gaf hann eigið fé til fátækra, skipulagði súpugjafir og lét sjálfur reisa þorp með kirkju, sjúkrahúsi og gestahúsi.

Basilíus barðist gegn Aríusarvillunni, sem dró í efa guðdóm Krists og olli miklum klofningi innan kirkjunnar. Hans óbilandi staðfesta varð mikilvæg í að styrkja trúverðugleika réttrar kenningar. Basilíus er verndardýrlingur munka, stjórnenda sjúkrahúsa, umbótasinna og Rússlands.

Gregoríus frá Nazianz

Gregoríus, einnig fæddur árið 329, var þekktur fyrir sína óviðjafnanlegu mælsku og ritstörf. Eftir nám í Aþenu snéri hann aftur til heimabæjar síns, þar sem hann var vígður prestur. Hann var kallaður „Guðfræðingurinn“ vegna áhrifamikilla predikana og skrifa sem vörðuðu þrenningarkenninguna og guðdóm Krists.

Árið 379 var Gregoríus kallaður til Konstantínópel til að leiða kirkjuna þar á erfiðum tíma. Hann dró að sér mikinn fjölda fólks með kraftmiklum prédikunum sínum, þar sem hann varði guðdóm Krists gegn Aríusarvillunni. Hann stóð fyrir hinum svokölluðu „guðfræðipredikunum,“ sem urðu grundvallartextar í þróun kristinnar kenningar.

Gregoríus mætti þó harðri andstöðu. Ákveðnir hópar innan kirkjunnar, sem studdu annaðhvort Aríusarvilluna eða höfðu persónulega hagsmuni, gerðu honum erfitt fyrir. Þrátt fyrir velgengni hans í að sameina samfélagið, ákvað Gregoríus að yfirgefa Konstantínópel árið 381 til að stuðla að einingu kirkjunnar. Hann eyddi síðustu árum sínum í einangrun, þar sem hann ritaði ljóð og bænaljóð og dýpkaði andlega reynslu sína.

Gregoríus er verndardýrlingur uppskeru og skálda og er minnst fyrir auðmýkt, guðfræði og kærleik til Guðs og manna.

Vinátta þeirra, þjónusta við Guð og barátta þeirra fyrir sannleika kristinnar trúar höfðu djúp áhrif á kirkjuna. Minningardagur þeirra er haldinn hátíðlegur 2. janúar ár hvert, og liturgískur litur dagsins er hvítur.

https://www.vaticannews.va/en/saints/01/02/sts--basil-the-great-and--gregory-nazianzus--bishops-and-doctors.html

https://www.franciscanmedia.org/saint-of-the-day/saint-gregory-nazianzen/

https://www.loyolapress.com/catholic-resources/saints/saints-stories-for-all-ages/saint-basil-the-great-and-saint-gregory-nazianzen/

https://mycatholic.life/saints/saints-of-the-liturgical-year/2-january-saints-basil-the-great-and-gregory-nazianzen-bishops-and-doctors-memorial/

1. janúar, stórhátíð Heilagrar Guðsmóður

Stórhátíð heilagrar Maríu guðsmóður er haldin hátíðleg 1. janúar ár hvert, hinn áttunda dag jólatímabilsins. Þessi dagur er helgaður Maríu, móður Jesú Krists, og undirstrikar mikilvægi hennar í kristinni trú sem guðsmóður.

Á Efesusþinginu árið 431, var kenningin um guðlegt móðurhlutverk Maríu staðfest. Þetta var mikilvægt skref í að viðurkenna hlutverk hennar í hjálpræðissögunni. Í tilefni af 1500 ára afmæli þingsins árið 1931 stofnaði Píus XI páfi þennan sérstakan hátíðisdag til heiðurs Maríu guðsmóður, sem hafði þó verið haldinn hátíðlegur frá 7. öld.

Þessi dagur er einnig haldinn heilagur sem alþjóðlegur friðardagur, sem Páll VI páfi stofnaði árið 1968. Þannig sameinast á þessum degi virðing fyrir Maríu guðsmóður og ákall um frið í heiminum.

Í guðspjalli dagsins er sagt frá því þegar hirðarnir heimsóttu Jesúbarnið í jötunni og hvernig María geymdi orð fjárhirðanna í hjarta sínu og hugleiddi þau. Þetta undirstrikar djúpa trú hennar og hlutverk sem móðir frelsarans.

Lúkasarguðspjall leggur áherslu á þátt Maríu sem móður og lærisveins Guðs. Í Lk. 2:19 og 2:51 er María sögð „geyma öll þessi orð í hjarta sínu og hugleiða þau.“ Í Lk. 11:27–28 bendir Jesús á að heilagleiki Maríu kemur ekki einungis til vegna mannlegs móðurhlutverks hennar heldur fyrst og fremst vegna hins djúpa andlega skilnings hennar – með því að heyra Guðs orð og varðveita það. Heilagur andi gegnir lykilhlutverki í þessu sambandi, þar sem kveðja engilsins Gabríels („heyra“) og þungun hennar („varðveita“) marka upphaf hjálpræðisverksins. Líkt og sáttmálsörkin forðum varðveitir hún Orðið, frelsara heimsins í skauti sínu, og með leisögn Andans varðveitir hún á sama hátt orð Guðs í djúpi sálar sinnar og hugleiðir það. Staða hennar í Kristinni trú er því einstök, hún er bæði farvegur náðarinnar og fyrirmynd kristinna.

Stórhátíð heilagrar Maríu guðsmóður minnir okkur á mikilvægi þess að hefja nýtt ár með trú, von og kærleika, með Maríu sem fyrirmynd í trúarlegu lífi okkar. Hún hvetur okkur til að leita friðar og réttlætis í heiminum og að treysta á blessun Guðs í öllu sem við tökum okkur fyrir hendur.

Með ósk um gleðilegt nýtt ár og frið á jörðu /RGB.
https://www.vaticannews.va/en/liturgical-holidays/solemnity-of-mary--the-holy-mother-of-god.html