Heilagur Frans frá Paola – einsetumaður og stofnandi Minims-reglunnar fæddist í Paola, í héraðinu Cosenza á Ítalíu, þann 27. mars 1416. Sem barn fékk hann alvarlega sýkingu í annað augað, og foreldrar hans hétu á heilagan Frans frá Assisi að hann myndi klæðast fransiskanakufli í heilt ár ef hann næði bata. Eftir bata, þegar hann var 15 ára, gekk hann í klaustrið í San Marco Argentano (Cosenza) til að uppfylla heit foreldra sinna. Þar sýndi hann strax djúpa tilhneigingu til bænar og mikla guðrækni, ásamt nokkrum yfirnáttúrulegum gjöfum. Að dvölinni lokinni fór hann í pílagrímsferð með foreldrum sínum til að leita að viðeigandi trúarreglu. Þau heimsóttu Assisi, Montecassino, Róm, Loreto og Monte Luco. Í Róm varð hann sleginn af auðæfum páfagarðs og sagði: „Drottinn okkar var ekki svona.“ Þetta var fyrsta merki um umbótavilja hans.
Þegar Frans sneri aftur til Paola hóf hann einsetulíf á afskekktum stað sem fjölskylda hans átti. Smám saman gengu fleiri til liðs við hann og litu á hann sem andlegan leiðtoga. Frans og félagar hans byggðu kapellu og þrjú svefnherbergi. Árið 1452 fengu þeir samþykki frá biskupi til að stofna bænahús, klaustur og kirkju. Aðalsfólk í Paola, sem bar djúpa virðingu fyrir Frans, lagði sjálft hönd á plóg við smíðarnar.
Orðspor Frans um heilagleika breiddist hratt út. Árið 1467 sendi Páll páfi II einn af sendiboðum sínum til Paola til að afla upplýsinga um einsetumanninn. Eftir að hafa flutt skýrslu sína um klaustrið ákvað sendiboðinn sjálfur að ganga til liðs við samfélagið. Þann 17. maí 1474 veitti Sixtus páfi IV opinbert samþykki fyrir nýju reglunni undir nafninu Einsetumenn heilags Frans frá Assisi. Alexander páfi VI staðfesti reglurnar formlega síðar og breytti nafni hennar í Minims-regluna.
Frans var mikils metinn sem andlegur leiðtogi og oft kallaður til í deilumálum. Hann var einnig talinn vera eini maðurinn sem gæti staðið gegn óréttlæti við hirð Aragoníu í konungsríkinu Napólí og stóð ætíð með fátækum. Honum voru eignaðir ýmsir undursamlegir atburðir. Árið 1464, í miðri hungursneyð, voru nokkrir verkamenn á leið til Terranova í leit að vinnu. Í Galatro (Reggio Calabria) hittu þeir heilagan Frans, sem var á leið til Sikileyjar. Hann bað þá um brauð, en þeir höfðu sjálfir ekkert að borða. Þá sagði Frans: „Leyfið mér að sjá töskurnar ykkar, því þar er brauð inni.“ Og svo reyndist vera – þeir fundu heitt og rjúkandi hvítt brauð í töskunum sínum. Því meira sem þeir borðuðu, því meira óx brauðið.
Önnur saga segir frá því þegar bátstjóri neitaði að ferja Frans og förunauta hans til Sikileyjar. Frans lagði þá kápu sína á vatnið og sigldi yfir sundið á henni. Einnig var Frans eignuð spádómsgáfa og spáði hann meðal annars falli Otranto í hendur Tyrkja árið 1480 og síðar endurheimt borgarinnar af konungi Napólí.
Orðspor Frans barst til Frakklands með kaupmönnum frá Napólí, þar sem það vakti athygli Lúðvíks XI Frakkakonungs, sem þá var veikur. Hann bað Sixtus páfa IV um að fá einsetumanninn til sín. Páfi og konungur Napólí sáu sér pólitískan hag í því, en Frans, sem var vanur lífi í einveru, átti erfitt með að samþykkja boðið. Þegar hann kom til hirðarinnar kraup konungur við fætur hans. Þrátt fyrir að Lúðvík XI læknaðist aldrei, leiddi dvöl Frans við hirðina til bættra samskipta milli páfastóls og Frakklands.
Frans dvaldi í Frakklandi í 25 ár. Hann vann við landbúnað sem einfaldur bóndi og orðspor hans sem umbótasinna óx enn frekar. Með innlimun nokkurra Benedikts- og Fransiskanamunka varð reglan hans frá Kalabríu að klausturreglu í stað einsetulífsreglu. Þetta leiddi til stofnunar þriðju reglunnar fyrir leikmenn og klausturreglu nunnanna, sem hlutu formlegt samþykki frá Júlíusi páfa II þann 28. júlí 1506.
Frans lést í Tours í Frakklandi 2. apríl 1507. Frægð hans dreifðist hratt um Evrópu með þremur greinum Minims-reglunnar (bræðrum, nunnum og þriðju reglunni). Hann var tekinn í tölu dýrlinga 1. maí 1519, aðeins tólf árum eftir dauða sinn, af Leó páfa X, sem Frans hafði spáð fyrir um að yrði páfi þegar hann var enn barn.
Þann 13. apríl 1562 rændu Húgenottar grafhýsi hans. Þegar þeir sáu að líkami hans var óskemmdur, brenndu þeir hann. Örfáar leifar hans eru varðveittar í klaustrum Minims-reglunnar í meðal annars Palermo, Milazzo og Paola.
Minims-reglan hefur í gegnum aldirnar gengið í gegnum ýmsar breytingar. Eftir frönsku byltinguna minnkaði fjöldi meðlima verulega. Hún er enn starfandi í nokkrum löndum. Aðsetur reglustjórans er í San Francesco di Paola ai Monti í Róm, Ítalíu. Þrátt fyrir að vera fámennari en áður heldur Minims-reglan áfram að fylgja upprunalegum áherslum sínum á auðmýkt og fátækt, í anda stofnandans, heilags Frans frá Paola.
