 |
| Verndarengill |
Hinn 2. október heldur kirkjan upp á sérstakan dag sem helgaður er verndarenglum. Viðurkenning á verndarhlutverki engla í lífi mannsins hefur fylgt kristinni trú frá upphafi, og þessi dagur minnir okkur á návist þeirra og umhyggju í daglegu lífi. Dagurinn var tekinn upp í almanak kirkjunnar árið 1607 af Páli V páfa. Hann varð síðan hluti af hinni almennu kirkjulegu hátíðadagskrá og minnir kristna menn á trúna á verndandi návist englanna í daglegu lífi.
Englar eru andlegar verur skapaðar af Guði til að þjóna honum og hjálpa mannkyninu. Í ritningunni má finna fjölda dæma um verndarhlutverk engla: engill styrkti Jesú í Getsemane (Lúk 22,43), engill frelsaði heilagan Pétur postula úr fangelsi (Post 12), og Jesús sjálfur sagði: „Varist að forsmá nokkurn þessara smælingja. Ég segi yður, að englar þeirra á himnum sjá jafnan auglit míns himneska föður.“ (Matt 18,10).
Frá fornu fari hefur kirkjan kennt að hver maður fái sinn verndarengil frá Guði, til að leiða hann, vernda og biðja með honum.
Tilvitnun
„Því að þín vegna býður hann út englum sínum til þess að gæta þín á öllum vegum þínum.
Þeir munu bera þig á höndum sér svo að þú steytir ekki fót þinn við steini.“
(Sálmur 91,11–12). Bernharður ábóti segir um þennan texta: „Þessi orð ættu að fylla yður virðingu, hvetja til trúrækni og vekja traust; virðingu fyrir nærveru englanna, trúrækni vegna ástríkrar þjónustu þeirra og traust vegna verndar þeirra. Og því eru englarnir hér; þeir eru yður við hlið, þeir eru með yður, nærverandi í yðar þágu. Þeir eru hér til að vernda yður og þjóna. … Enda þótt vér séum börn og eigum framundan langan, mjög langan veg að fara hvað eigum vér að óttast þegar vér höfum slíka verndara? Þeir sem gæta oss á öllum vegum vorum verða ekki yfirbugaðir eða afvegaleiddir og því síður leiða þeir oss á villigötur. Þeir eru tryggir, hyggnir og voldugir. Hvers vegna ættum vér þá að óttast? Vér þurfum einungis að fylgja þeim, vera nærri þeim og vér munum njóta verndar himin hæða Guðs.“
Úr prédikun heilags Bernharðs ábóta (Sermo 12 in psalmum Qui habitat). Tilvitnun úr tíðabænabók Kaþólsku kirkjunnar hér.
Lærdómur
Dagur verndarenglanna minnir okkur á að við erum aldrei ein. Lífið getur verið ótryggt og stundum dimmt, en Guð hefur sett sendiboða sína til að styðja okkur og vísa leiðina. Það hvetur okkur til að lifa í trú og trausti, og að biðja reglulega um aðstoð verndarengilsins í daglegu lífi. Englarnir eru ekki fjarlægir heldur nánir vinir og fylgdarmenn, sem í hljóði leiðbeina og vernda okkur á lífsleiðinni.
Bæn
„Engill Guðs, verndarinn minn,
þú sem af Guðs miskunn ert mér falinn,
ver hjá mér í dag, lýstu mér,
verndaðu mig, stýrðu mér og leið mig. Amen.“