 |
| Hl. Peter Faber. Mynd: ChatGPT |
Á stundum heyrum við sögur af óvæntum kynnum sem breyta lífi manns. Slík voru kynni hinna heilögu Peters Fabers og Ignatíusar Loyola í Parísarháskóla á 16. öld. Þar tókst samband sem varð upphafið að reglu sem átti eftir að móta kirkjusöguna — og skapa farveg þar sem persónuleg trú, djúp íhugun og sáttatilraunir voru höfð að leiðarljósi.
Æviágrip
Hl. Peter Faber, eða Pierre Lefèvre, fæddist árið 1506 í fjallaþorpinu Villaret í því sem nú er Haute-Savoie í Frakklandi. Hann ólst upp sem fjárhirðir í fjöllunum, en þeir sem þekktu hann sáu snemma að barnið hafði gott minni og námshæfileika. Hann lærði að lesa og hélt síðan, nítján ára að aldri, til Parísar til náms árið 1525.
Við háskólann kynntist hann tveimur Spánverjum frá Baskalandi: Frans Xavier og Ignatíusi Loyola, sem var eldri en flestir nemendur og glímdi við heimspekinámið. Peter hjálpaði honum með lesturinn, en það sem hann fékk í staðinn var dýrmætara en nokkur heimspekitexti: innleiðslu inn í líf í Kristi. Þó hann væri kennari Ignatíusar í fræðum, varð Ignatíus meistari hans í hinni andlegu vegferð. Í litla herberginu sem þeir deildu ræddu þeir um Guð, um þjónustu við kirkjuna og um vonina um að starfa í Landinu helga. Peter var fyrstur þeirra vígður til prests og árið 1534, í lítilli kapellu á Montmartre, tók hann á móti einkaeiðum félaganna sjö sem mynduðu kjarna Jesúítareglunnar.
Eftir að ferðin til Landsins helga reyndist ómöguleg, buðu þeir Páfanum þjónustu sína. Páll III páfi sendi Peter fyrst um Ítalíu, en árið 1540 til Þýskalands þar sem kirkjan var í djúpstæðri krísu, ekki aðeins vegna áhrifa mótmælenda, heldur líka vegna þess sem þeir höfðu brugðist við: andlegrar deyfðar í prestastéttinni, siðleysis meðal leiðtoga kirkjunnar og almenns áhugaleysis um dýpri trúarupplifun. Peter sá að rétt væri að krefjast umbóta, en ekki í þeim skilningi sem mótmælendurnir vildu. Hann hóf því innri, andlega siðbót sem byggði á djúpum samtölum, hlýju og andlegri leiðsögn í anda Ignatíusar.
Hann ferðaðist fótgangandi á milli borga og héraða og leiðbeindi hundruðum einstaklinga í andlegum æfingum. Fólk úr öllum stéttum sótti hann heim — ekki vegna valds eða embættis, heldur vegna ljúfmennsku og trúverðugleika. Hann skrifaði Ignatíusi og sagði að tíu Jesúítar til viðbótar væru nauðsynlegir í Þýskalandi, slíkur væri áhuginn á andlegu æfingunum.
Á einungis fimm árum ferðaðist hann fótgangandi milli Spánar, Þýskalands og Portúgals og opnaði huga fólks fyrir návist Guðs með einlægni og virkri hlustun. Simon Rodrigues, einn af fyrstu Jesúítunum, sagði síðar að Peter hefði verið „hálfgert kraftaverk í mannlegum samskiptum, hann tengdist fólki á þann hátt að sjálf nærvera hans kveikti ást á Guði í hjörtum þeirra.“
Að beiðni páfa var hann sendur sem sérfræðingur til kirkjuþingsins í Trent árið 1546. En Peter var þá orðinn veikur og örmagna eftir ferðalög sín. Hann lagði af stað, en þegar hann kom til Rómar til að hitta Ignatíus, vin sinn og fyrrverandi herbergisfélaga, í fyrsta sinn í sjö ár, varð hann bráðveikur. Hann lést í Róm hinn 1. ágúst 1546, í faðmi yfirboðara síns, innan Jesúítareglunnar sem hann hafði hjálpað að stofna. Frans páfi lýsti hann heilagan árið 2013.
Tilvitnun
„Það er svo margt sem þarf að lækna í heiminum — en áður en við getum læknað aðra verðum við að leyfa Guði að snerta eigið hjarta.“
Lærdómur
Hl. Peter Faber er ekki aðeins fyrirmynd Jesúíta heldur einnig þeirra sem vilja ganga leið samkenndar og íhugunar. Hann sýndi að kirkjuleg þjónusta þarf ekki að vera hávær eða yfirborðsleg, heldur róleg, hægfara og djúp. Hann hjálpaði fólki ekki aðeins að „fylgja reglunum“ heldur að finna lifandi Guð sem býr í mannshjartanu. Í honum sjáum við að trú er líf, trú er samtal, trú er vinátta.
Í samtíma okkar þar sem menn óska sátta milli ólíkra menningarheima og trúarhópa, þar sem einstaklingar leita dýpri merkingar, er Peter Faber lýsandi fyrirmynd. Hann minnir okkur á að umbreyting hefst innan frá. Og að ekkert umstang eða krafa skiptir máli ef hjartað hefur ekki fundið frið í Kristi.
Bæn
Miskunnsami Guð,
sem leiddir hinn einlæga þjón þinn Peter Faber á andlegri vegferð um lönd og hjörtu, veittu okkur sömu hlýju, virka hlustun og þrá eftir dýpt. Lát okkur ganga lífsveginn með fótum pílagrímsins og augum sem sjá þig í öðrum. Gefðu kirkjunni andlega siðbót, ekki með hávaða heldur í kyrrð hjartans.
Fyrir Krist, Drottin vorn. Amen.
Byggt á: https://www.vaticannews.va/en/saints/08/01/st-peter-faber--jesuit.html