 |
| Heilagur Rafael Kalinowski prestur og Karmelíti |
Heilagur Rafael Kalinowski (1835–1907), sem hlaut við skírn nafnið Jósef, var pólskur aðalsmaður, verkfræðingur, útlagi í Síberíu og síðar prestur í hinni Berfættu grein Karmelreglunnar. Líf hans er einstakur vitnisburður um fyrirgefningu, þrautseigju og friðargjörð í anda Karmels.
Æviágrip
Rafael, sem var skírður Jósef, fæddist í Vilníus 1. september 1835, sonur kaþólsks aðalsfólks, Andrésar Kalinowski og Jósefínu Polonska. Hann ólst upp í samfélagi sem var með djúpar rætur í trú og menningu, en sem hafði verið niðurlægt með skiptingu Póllands á 18. öld og lent undir ströngu valdi Rússlands. Í þessum hluta landsins var pólsk þjóðarvitund kerfisbundið bæld niður, og rússnesk stjórnvöld reyndu að innlima menningu, tungumál og stofnanir landsins í rússneska keisaradæmið.
Ungur að árum sýndi Jósef mikla námshæfileika og lauk námi í hernaðarverkfræði í Pétursborg með afburðum. Hann varð kennari í stærðfræði við herakademíuna og tók þátt í hönnun Kursk–Kiev–Odessa járnbrautarinnar.
Þegar Janúaruppreisnin gegn rússneskum yfirráðum braust út árið 1863 stóð hann frammi fyrir siðferðislegu vali. Sem herfræðingur vissi hann að uppreisnin ætti enga möguleika, en sem Pólverji taldi hann sér skylt að standa með þjóð sinni og draga úr blóðsúthellingu ungs og óharðnaðs fólks. Hann tók því við embætti hernaðarráðherra uppreisnarmanna í Vilníus, fremur til að verja mannslíf en til að stýra hernaði.
Hann var handtekinn í mars 1864 og dæmdur til dauða, en dómurinn mildaður í tíu ára nauðungarvinnu í Síberíu. Með kross og bókina Breytni eftir Kristi (De Imitatione Christi) í farteskinu hófst níu mánaða ferð til bakka Bajkalvatns. Þar sýndi hann þá dyggð sem síðar mótaði sýn kirkjunnar á hann: að bregðast ekki við ranglæti með beiskju heldur með fyrirgefningu, elsku og þjónustu.
Hann deildi fátækt sinni með samföngum, styrkti þá með bænum og orðum og skrifaði heimafólki sínu: „Fátæktin hér er mikil… það er óhugsandi að vera sinnulaus gagnvart henni.“ Þessi ár mótuðu hann djúpt og gáfu honum þá hlýju og sáttfýsi sem einkenndi allt hans líf eftir það.
Þegar hann endurheimti frelsi sitt 2. febrúar 1874, með því skilyrði að hann mætti ekki snúa aftur til heimalandsins, tók hann við hlutverki einkakennara hjá ungum aðalsmanni Augusto Czartoryski. Dvöl þeirra í París varð báðum til blessunar: Augusto fann síðar köllun sína sem Salesíani undir handleiðslu heilags Jóhannesar Bosco.
Rafael fann sjálfur enn dýpri köllun. Hann gekk í Berfættu Karmelregluna í Graz 15. júlí 1877 og tók sér regluheitið Rafael af Jósef. Hann gaf fyrsta regluloforðið 1878, lokaloforð 1881 og var vígður til prests í Czerna 15. janúar 1882.
Í Póllandi varð hann leiðarljós endurreisnar Karmelreglunnar sem hafði átt undir högg að sækja: hann efldi klaustur, byggði upp reglusamfélög, styrkti Leikmannaregluna, lagði grunn að formlegu námi og endurskipulagningu. Hann var ástsæll skriftafaðir, mildur í orðum en fastur fyrir í kærleika til sannleikans. Hann lagði sérstaka rækt við ungt fólk og trúði að framtíð kirkjunnar byggðist á heildrænni menntun og mótun æskunnar. Í kennslu, ráðgjöf og daglegri þjónustu leiddi hann ótal einstaklinga til Guðs með stilltri nærveru og hlýju.
Árið 1906 tók hann við stjórn guðfræðiskólans í Wadowice. Þar var hann síðustu árin og þjónaði af eldmóði, þrátt fyrir vaxandi þreytu og veikindi. Hann lést 15. nóvember 1907 í Wadowice og var grafinn í klausturgarðinum í Czerna.
Hann var tekinn í tölu blessaðra 22. júní 1983 og í tölu heilagra 17. nóvember 1991. Minningardagur hans er 19. nóvember.
Tilvitnun
„Við höfum öll fengið það verkefni að leiða fólk til Guðs, hvort sem það er með orðum eða með kærleiksríkri þögn.“
— Rafael Kalinowski
Lærdómur
Helgi heilags Rafaels Kalinowski birtist ekki í stórbrotnum atburðum heldur í daglegri trúmennsku, þjáningum og óbilandi þjónustu. Árin í Síberíu mótuðu hjarta hans til mildi og samkenndar og hann svaraði ranglæti ekki með beiskju heldur fyrirgefningu.
Líf hans kennir okkur að heilagleiki vex þar sem kærleikurinn er látinn ráða för: þegar maður velur að treysta Guði á myrkum tímum, að þjóna í þögn og að byggja upp þar sem allt virðist í rúst. Heilagur Rafael minnir okkur á að endurnýjun trúarlífs hefst alltaf í hjartanu – og að sá sem leitar friðar Guðs getur orðið farvegur friðar fyrir aðra.
Bæn
Heilagi Rafael Kalinowski, þú sem stóðst þjáningu og ranglæti með styrk frá Guði. Kenndu okkur að lifa af heilindum, sjá Guð í myrkri lífsins og þjóna öðrum af örlæti. Vek í okkur anda sáttar, fyrirgefningar og elsku og leið okkur veg Karmelfjalls til ljóss Krists. Amen.