Heilagur Rómanus ábóti, sem minnst er 28. febrúar, var frumkvöðull í einsetulífi og klaustursamfélögum í Gallíu á 5. öld. Hann og bróðir hans, heilagur Lupicinus, lögðu grunn að klaustrum í fjalllendi Mont Jura og urðu áhrifamiklir leiðtogar í mótun vestræns klausturlífs.
Rómanus ólst upp í Lyon og gekk í klaustur þar um þrítugt. Þar fann hann fyrir köllun til strangara lífs og hélt á fjalllendið til að lifa sem einsetumaður.. Brátt fylgdi bróðir hans, Lupicinus, honum eftir, og með tímanum safnaðist hópur lærisveina að þeim. Saman stofnuðu þeir klaustur í Condat, Leuconne og La Balme. Að auki leiddi starf þeirra til stofnunar samfélags helgaðra systra, sem fylgdi svipuðum reglum og þeirra eigin munkalíf. Rómanus var mildari í stjórnarháttum, en Lupicinus fylgdi strangari aga, og saman mynduðu þeir jafnvægi sem veitti þessum samfélögum styrk og stöðugleika.
Ein saga segir frá því hvernig Rómanus gaf sig allan í þjónustu við fátæka og ferðalanga. Þrátt fyrir að lifa í fátækt sjálfur, deildi hann því litla sem hann hafði með þurfandi, og þessi kærleiksríka þjónusta laðaði fleiri að. Þeir lögðu áherslu á bænahald, vinnu og samfélagslíf sem grunn að heilögu lífi.
Ekki eru til beinar tilvitnanir í Rómanus sjálfan, en líf hans var vitnisburður um dyggðir auðmýktar, þolgæðis og óeigingjarnrar þjónustu. Hann sýndi með orðum og gjörðum að andleg forysta felst ekki í völdum heldur í kærleika og sjálfsfórn. Hann lést árið 463 á heimleið úr pílagrímsferð.
Lærdómurinn sem við getum dregið af ævi hans er að sannur leiðtogi þjónar öðrum af auðmýkt og kærleika. Rómanus og Lupicinus unnu óþreytandi að því að byggja upp trúarsamfélög, og arfleifð þeirra lifir enn í klausturlífi samtímans. Líkt og þeir getum við leitast við að byggja samfélag þar sem kærleikur, agi og þjónusta er leiðarljósið.
https://www.divine-redeemer-sisters.org/saint-of-the-day/february/28-st-romanus-abbot