Heilagur Albinus (franska Aubin, enska Albin), biskup í Angers, var einn merkasti kirkjuleiðtogi Frakklands á 6. öld. Hann fæddist um árið 470 í héraðinu Vannes í Armorica (núverandi Bretagne) og gekk ungur í klaustur. Þar hóf hann líf í mikilli einlægni og trúfestu og varð síðar ábóti klaustursins í Tintillac.
Vegna andlegrar dýptar sinnar var hann valinn biskup í Angers um árið 529. Sem biskup barðist hann gegn siðspillingu, sérstaklega lauslæti í hjónabandi og misnotkun valds. Hann hafði djúpa samúð með þeim sem voru kúgaðir og átti í deilum við aðalsmenn sem nýttu sér stöðu sína til að halda fátækum í ánauð.
Hann var þekktur fyrir hógværð sína og staðfestu í að kalla eftir réttlæti. Eitt af þekktustu dæmunum um hugrekki hans á því sviði er saga sem greinir frá því þegar hann bjargaði saklausu fólki frá ranglátum dauðadómi. Þegar hópur manna var fangelsaður fyrir rangar sakir, bað hann ríkisstjórann um að leysa þau úr haldi. Þegar það bar ekki árangur, bað hann með ákafa og að sögn féll múrsteinn úr fangelsisveggnum, sem gerði föngunum kleift að sleppa. Þessi saga varð til þess að helgi hans var höfð í hávegum eftir dauða hans.
Heilagur Albinus var einnig virkur í kirkjulegum málefnum á landsvísu og tók þátt í kirkjuþinginu í Orléans árið 538. Þar studdi hann lög sem vernduðu réttindi presta og almennings gegn kúgun valdhafa og beitti sér fyrir siðferðisumbótum í kirkjunni.
Eftir andlát hans um árið 550 var hann þegar hylltur sem dýrlingur og gröf hans í Angers varð að helgistað. Margar kirkjur voru helgaðar honum, og minning hans var haldin hátíðleg á ýmsum stöðum í Evrópu, sérstaklega í Frakklandi og Englandi. Frægasta kirkjan er dómkirkjan í Angers, þar sem líkamsleifar hans voru varðveittar um tíma.
Angers er borg í vesturhluta Frakklands og var áður höfuðborg hertogadæmisins Anjou. Hún stendur við ána Maine og er þekkt fyrir dómkirkju sína og kastalann sem geymir hið fræga „Opinberunarveggteppi“ (Apocalypse Tapestry). Það veggteppi er frá 14. öld og sýnir atburði úr Opinberunarbók Jóhannesar í Biblíunni. Teppið er eitt merkasta dæmið um miðaldavefnað í Evrópu og dregur fram hina dramatísku sýn opinberunarbókarinnar í myndríkum smáatriðum.
Ein saga segir frá því þegar víkingar reyndu að ráðast á Angers. Íbúarnir leituðu skjóls í dómkirkjunni og hétu á heilagan Albinus. Sagan segir að þá hafi mikið óveðursský risið yfir ánni Maine, og sterkur straumur hafi bægt skipum ræningjanna frá landi. Þetta varð til þess að fólk í Angers og víðar ákallaði hann til verndar gegn sjóránum.
Lærdómurinn sem við getum dregið af lífi hans er fyrst og fremst hugrekki hans til að standa með sannleikanum, jafnvel þegar það þýddi að hann mætti andstöðu voldugra manna. Hann sýnir okkur einnig hvernig trú og bænir geta leitt til breytinga, og hvetur okkur til að standa með þeim sem eru kúgaðir og ranglega ásakaðir. Heilagur Albinus minnir okkur á að sannleikur og réttlæti eru verðug baráttumál í hvaða samfélagi sem er.