Heilög Kunegunda var drottning og keisaraynja, eiginkona hins helga Hinriks II, keisara hins Heilaga rómverska ríkis. Hún fæddist um árið 978 í Lothringen (Lúxemborg nútímans) og var alin upp í kristinni trú og dyggðum. Líf hennar var dæmi um algjöra hollustu við Guð og náungann.
Kunegunda giftist Hinriki árið 999 og varð keisaraynja árið 1014. Þrátt fyrir konunglega stöðu lifðu þau hjón samkvæmt strangri kristinni reglu og ástunduðu meinlæti. Heimildir herma að hjónaband þeirra hafi verið haldið í skírlífi, og þau vörðu miklum tíma til bæna og góðverka. Kunegunda studdi kirkjuna af miklu örlæti og stuðlaði að byggingu klaustra og kirkna, þar á meðal dómkirkjunnar í Bamberg.
Ein saga af atviki í lífi hennar greinir frá að hún hafi verið ranglega sökuð um svik gegn eiginmanni sínum. Til að sanna sakleysi sitt tók hún á sig þann dóm að ganga á glóandi plógjárnum. Þetta var talið staðfesta sakleysi hennar.
Eftir andlát Hinriks árið 1024 gekk Kunegunda í Benediktsregluna og lifði sem nunna í Kaufungen-klaustrinu. Hún helgaði sig bæn, hugleiðslu og hjálparstarfi við fátæka og sjúka. Hún lést 3. mars árið 1033 og var síðar tekin í tölu heilagra af Innocentiusi páfa III árið 1200. Hún er verndardýrlingur Lúxemborgar og er þar heiðruð fyrir trú sína og góðverk.
Ein tilvitnun sem tengist Kunegundu er þessi: „Blessun Guðs hvílir á þeim sem helga sig miskunnsemi og kærleika.” Þessi orð endurspegla líf hennar og viðleitni til að breiða út kærleika Krists.
Lærdómurinn sem við getum dregið af lífi hennar er margþættur. Fyrst og fremst sýnir hún okkur mikilvægi trúar og trausts á Guð, einnig í erfiðleikum. Hún minnir okkur á að veraldleg völd og auðæfi skipta litlu máli í samanburði við kærleika og réttlæti. Líf hennar hvetur okkur til að leggja rækt við trúna, veita öðrum hjálp og lifa siðferðilegu og göfugu lífi.
Heilög Kunegunda var ekki aðeins keisaraynja heldur einnig lifandi vitnisburður um kristinn kærleika og sjálfsafneitun. Arfleifð hennar lifir enn í dag og veitir innblástur þeim sem vilja fylgja Guði af heilum hug.