Heilagur Nestor af Magydos var biskup og píslarvottur sem lifði á tímum ofsókna Rómverja gegn kristnum mönnum á 3. öld. Hann var biskup í borginni Magydos í Pamfýlíu, sem var staðsett á svæði sem nú tilheyrir suðurhluta Tyrklands. Líf hans og dauði eru fyrst og fremst þekkt í gegnum frásagnir um píslarvætti hans, en hann er talinn hafa látist árið 250 e.Kr. í ofsóknum keisarans Deciusar.
Samkvæmt heimildum var Nestor trúrækinn leiðtogi sem stóð fastur í trú sinni þrátt fyrir hótanir og þjáningar. Þegar keisarinn skipaði að allir borgarar Rómaveldis skyldu færa heiðnum guðum fórnir, neitaði Nestor að hlýða og hvatti söfnuð sinn til að sýna trúfesti við Krist. Þessi afstaða vakti reiði yfirvalda, og Nestor var handtekinn, yfirheyrður og pyntaður í von um að hann myndi afneita trú sinni.
Þrátt fyrir harðræði neitaði Nestor að ganga gegn samvisku sinni. Þegar hann stóð frammi fyrir dómurum sínum er sagt að hann hafi svarað á þann hátt sem var dæmigerður fyrir kristna leiðtoga á tímum ofsóknanna: „Ég tilbið engan nema hinn lifandi Guð, skapara himins og jarðar.“ Einnig er haft eftir honum að hann hafi hvatt söfnuð sinn með orðum á borð við: „Hræðist ekki þá sem líkamann deyða en fá ekki deytt sálina. Hræðist heldur þann sem megnar að tortíma bæði sálu og líkama í helvíti.“ (Matt 10:28) Um mikilvægi hans í kristnu samfélagi á þeim tíma vitna einnig fræg ummæli sem eignuð eru rómverska stjórnandanum: „Aðeins þegar við höfum yfirbugað biskupinn munum við geta sigrað þá kristnu.“
Að lokum var Nestor dæmdur til dauða og tekinn af lífi, líklega með höggsverði, sem var algeng aðferð við aftökur kristinna manna á þeim tíma. Hins vegar herma sumar sagnir að hann hafi verið krossfestur, sem var einnig notuð sem refsing fyrir kristna píslarvotta. Helgi hans var fljótlega viðurkennd innan kirkjunnar, og hann var heiðraður sem píslarvottur sem hafði staðið fastur gegn ofsóknum.
Heilags Nestors er oft minnst fyrir hugrekki sitt og óbilandi trú. Helgidagur hans er haldinn hátíðlegur 25. febrúar í austurkirkjunni, og hann er sérstaklega heiðraður í Grísk-kaþólsku kirkjunni og Rétttrúnaðarkirkjunni. Fordæmi hans hefur veitt mörgum kristnum mönnum innblástur í gegnum aldirnar, og saga hans minnir á mikilvægi þess að standa fastur í trúnni, jafnvel frammi fyrir ofsóknum.