20. mars er minningardagur heilags Cuthberts, eins merkasta dýrlings Englands og Skotlands á 7. öld. Líf hans einkenndist af djúpri trú, auðmýkt, einveru og þjónustu við aðra. Hann er einnig mikilvægur í sögu landa við Norðursjó, því áhrif hans bárust langt út fyrir landamæri Englands. Cuthbert fæddist um árið 635 á Norður-Englandi, líklega af ensk-skoskum ættum. Sagnir herma að hann hafi sem drengur séð sýn þar sem sál heilags Aidans stofnanda klaustursins helga í Lindisfarne steig til himna. Þessi atburður varð til þess að hann gekk í klaustrið í Melrose og hóf líf sem munkur. Hann var einstaklega áhugasamur um trúboðsstarf og ferðaðist víða til að prédika fagnaðarerindið. Hann var síðar skipaður ábóti í Lindisfarne.
Klaustrið í Lindisfarne, sem er staðsett á „hinni helgu eyju“ við austurströnd Norður-Englands, var miðstöð kristniboðs meðal engilsaxneskra og keltneskra manna. Þar voru skrifaðar hinar dýrmætu Lindisfarne-guðspjallabækur, sem eru eitt merkasta handrit miðalda. Klaustrið var einnig mikilvægt fyrir tengsl Norðursjávarsvæðisins, því enskir, skoskir og jafnvel norrænir sjómenn og kaupmenn komu þar við. Áhrif þess bárust því til Norðurlanda, og það var eitt helsta klaustur norðurhluta Evrópu fyrr á öldum en áhrif þess fóru þó mjög dvínandi eftir víkingaárás á klaustrið árið 793. Í dag er Lindisfarne ferðamannastaður og hefur verið varðveitt sem náttúru- og menningarsvæði. Eyjan er einnig heimsótt af pílagrímum sem minnast heilags Cuthberts.
Þrátt fyrir að vera álitinn leiðtogi og kennari ákvað Cuthbert að helga sig einsetulífi og dró sig í hlé til eyjunnar Inner Farne, þar sem hann lifði í algjörri auðmýkt og bæn. Þessi ákvörðun var ekki vegna þess að hann vildi flýja ábyrgð, heldur vegna þess að hann trúði því að í einveru væri einnig hægt að þjóna öðrum. Á eynni var hann í nánu sambandi við Guð í bæn og hugleiðslu. Þrátt fyrir að vera einangraður frá samfélaginu, var hann þekktur fyrir að biðja fyrir öðrum, fyrir trúarlífi fólks og fyrir þeim sem þurftu hjálp.
Sagnir herma að þegar hann var á eyjunni, hafi hann verið kallaður til að veita þjónustu, og það var kærleiki hans og viska sem voru viðurkennd og leitað var til. Hann dó árið 687 og varð fljótlega talinn dýrlingur vegna helgi sinnar og kraftaverka sem tengdust gröf hans.
Heilagur Cuthbert var talinn verndari þeirra sem sigldu um Norðursjóinn. Áhrif hans má sjá í því hvernig kristni breiddist út um þetta svæði, allt til Íslands. Ein saga segir frá því þegar Cuthbert gekk um strendur eyjunnar Farne að biðja og lagðist á jörðina. Þá komu sjófuglar og snyrtu fætur hans, eins og náttúran sjálf tæki þátt í helgun hans. Þessi atburður var oft notaður til að lýsa hinni djúpu sátt sem hann lifði í við sköpunina. Tilvitnun sem tengist honum er: „Hafið hugann ætíð á hinum himnesku hlutum, og Guð mun leiða ykkur í kærleika sínum.“
Líf heilags Cuthberts minnir okkur á að hinir mestu leiðtogar eru oft þeir sem leitast við að þjóna í auðmýkt og einlægni. Hann var bæði kennari og einsetumaður, og sýndi að jafnvel í einverunni er hægt að þjóna öðrum í bæn og kærleika. Arfleifð hans lifir áfram sem tákn um trúmennsku og frið. Heilagur Cuthbert, bið þú fyrir okkur!
https://en.wikipedia.org/wiki/Cuthbert