Heilög Balbina var kristin mey í Róm á 2. öld og er heiðruð sem dýrlingur í Kaþólsku kirkjunni. Hún var dóttir heilags Quirinusar, rómversks embættismanns. Samkvæmt sögn var hún með sjúkdóm sem orsakaði bólgu í hálsi. Alexander páfi I ráðlagði henni að snerta fjötra Péturs postula í trú og biðja Guð um lækningu. Hún gerði það og læknaðist.
Undir stjórn keisarans Hadrianusar voru Balbina og faðir hennar handtekin, pyntuð og að lokum hálshöggvin, líklega um árið 130. Balbina var grafin við Via Appia, þar sem síðar var reist kirkja henni til heiðurs, San Balbina all'Aventino, sem er ein af elstu kirkjum Rómar. Stytta af heilagri Balbinu stendur við Péturstorg í Vatíkaninu, hluti af súlnagöngunum. Styttan var gerð sennilega af Giovanni Maria de Rossi á 17. öld.
Helgidagur hennar er 31. mars. Balbina er oft táknuð með fjötra, til minningar um lækningu hennar, og einnig sem verndari þeirra sem eru sjúkir eða í fjötrum. Þótt hún sé ekki eins þekkt og margir aðrir píslarvottar kristninnar, þá stendur vitnisburður hennar sem tákn um einlæga trú.
Tilvitnun sem oft er tengd heilögum mönnum og konum frá þessum tíma er úr Matteusarguðspjalli: „Og sá sem fremstur vill vera meðal ykkar sé þræll ykkar.“ (Mt 20:27).
