Guðspjall dagsins, Lúkas 9,28-36, fjallar um ummyndun Jesú á fjallinu, atburð sem átti sér stað á mikilvægu augnabliki í þjónustu hans. Jesús hafði talað um þjáninguna sem biði hans, en lærisveinarnir áttu erfitt með að skilja þessa sýn á Messías. Þeir vonuðust eftir dýrðlegum konungi en Jesús talaði um þjónustu og þjáningu. Í þessu ljósi er ummyndunin mikilvæg opinberun, bæði fyrir lærisveinana og síðar fyrir kirkjuna.
Á fjallinu ummyndast Jesús skyndilega; hann ljómar af dýrð, og Móse og Elía birtast honum. Þeir ræða um „brottför“ hans í Jerúsalem, sem vísar til þjáningar hans, dauða og upprisu. Þessi augnablik staðfesta að Jesús er hinn fyrirheitni Messías. Hið gamla, táknað með Móse og Elía, staðfestir hina nýju uppfyllingu í Kristi.
Einn áhugaverður þáttur í frásögunni er svefn lærisveinanna. Þeir eru þreyttir og sofna, rétt eins og þeir gera síðar í Getsemane. En þessi svefn er ekki aðeins líkamlegur; hann er einnig táknrænn fyrir andlegan svefn. Líkt og margir í dag, voru lærisveinarnir ómeðvitaðir um dýpri merkingu þess sem var að gerast. Þeir vakna aðeins til að sjá Jesú í dýrð sinni, en jafnvel þá skilja þeir ekki fyllilega boðskapinn. Við getum séð í þessu spegilmynd af sjálfum okkur – hinn andlegi svefn veldur því að við tökum ekki eftir Guði sem starfar í lífi okkar. Rödd Guðs frá skýinu kallar okkur til að „hlusta á hann,“ til að vakna og skilja að krossinn er vegur dýrðarinnar.
Það er freistandi að dvelja í augnablikum dýrðar, eins og Pétur vildi gera með því að reisa tjöld á fjallinu. En kristið líf kallar okkur til að fara niður af fjallinu og fullna trúna í hversdagsleikanum. Jesús opinberar dýrð sína, ekki til að við og lærisveinarnir hvílumst í henni, heldur til styrkingar fyrir það sem koma skal.
Ummyndunin býður okkur því að vakna af andlegum svefni, sjá Krist í dýrð sinni og fylgja honum, jafnvel þegar vegurinn leiðir til krossins. Í því er hin sanna umbreyting lífs okkar fólgin.
_-_WGA00542.jpg)
