Heilagur Jóhannes Baptist de la Salle (1651–1719) var franskur prestur sem helgaði líf sitt því að mennta börn fátækra og styðja kristna kennara. Hann fæddist í Reims inn í efnaða fjölskyldu og virtist ætla að lifa tiltölulega venjulegu lífi innan kirkjunnar. En Guð kallaði hann til annars verks – að gera eitthvað nýtt og djarft; stofna trúarlegt samfélag karla sem ekki voru prestar en helguðu líf sitt kristinni menntun.
De la Salle stofnaði Bræðralag kristinna skóla (Fratres Scholarum Christianarum), sem varð fyrsta reglubundna samfélagið í kirkjunni þar sem leikmenn kenndu. Hann var sannfærður um að öll börn, einnig börn fátækra ættu rétt á vandaðri menntun. Í stað þess að búa við þægindi prestssetursins, flutti hann inn á heimili kennaranna og deildi með þeim fátækt og starfi – oft á kostnað eigin heilsu og virðingar í samfélaginu.
Í skrifum sínum leggur hann áherslu á að kennarinn sé ekki aðeins fræðari, heldur fulltrúi Krists. Hann skrifaði: „Íhugaðu þá miklu tign sem felst í stöðu þinni, því þú tekur þátt í verki Guðs. Starf þitt er ekki mannlegt heldur guðdómlegt.“
De la Salle lagði grunn að mörgu því sem við teljum sjálfsagt í skólum í dag; bekkjaskipan, föstu skipulagi náms, kennaramenntun og virðingu fyrir hverju barni. Hann boðaði að agi skyldi ávallt vera útfærður með kærleika, og að kennslan sjálf væri leið til heilagleika – fyrir bæði nemendur og kennara.
Ævi heilags Jóhannesar Baptist de la Salle kennir okkur að sannur lærisveinn Krists hlustar á köllun Guðs – jafnvel þegar hún leiðir hann af hefðbundnum brautum. Hann sýnir okkur að þjónusta Guði felst ekki aðeins í guðrækni í kirkjunni, heldur líka í daglegu starfi, í því að gefa af sér til að lyfta öðrum. Hann minnir okkur á að menntun getur verið heilagt verk, og að kærleikur til þeirra sem minna mega sín er ein skýrasta leiðin til að endurspegla kærleika Krists.