Í dag, 21. mars 2025, minnumst við Alfreðs James Jolson, S.J., sem lést þennan dag árið 1994, fyrir 31 ári síðan. Alfreð biskup, sem var af vestur-íslenskum ættum, fæddist 18. júní 1928 í Bridgeport, Connecticut, Bandaríkjunum. Hann gekk í Jesúítaregluna, og var vígður til prests 14. júní 1958. Hann lauk meistaragráðu í viðskiptafræði frá Harvard-háskóla og doktorsprófi í hagfræði frá Gregoríanska háskólanum í Róm. Áður en hann tók við embætti biskups á Íslandi starfaði hann við kennslu í framhaldsskólum í Bandaríkjunum, Ítalíu, Ródesíu og Írak.
Jóhannes Páll II páfi skipaði hann biskup í Reykjavík 12. desember 1987, og hann var vígður til biskups 6. febrúar 1988 við hátíðlega messu í Dómkirkju Krists konungs í Landakoti. Athöfnina leiddi O'Connor kardínáli frá New York, sem var aðalvígslubiskup, ásamt öðrum biskupum. Þessi vígsla var mikil viðburður fyrir kaþólska samfélagið á Íslandi og meðal viðstaddra við biskupsvígsluna var Halldór K. Laxness rithöfundur. O'Connor kardínáli var mjög þekktur á þeim tíma og hafði mikil áhrif á kaþólsku kirkjuna í Bandaríkjunum, og það var mikill heiður fyrir Alfreð biskup að hafa hann sem aðalvígslubiskup. Þegar Alfreð tók við embættinu, stóð Kaþólska kirkjan á Íslandi frammi fyrir ýmsum áskorunum, en hann mætti þeim með eldmóði og framsýni.
Eitt af fyrstu verkefnum hans var að bæta þjónustu við innflytjendur og ferðamenn með því að koma á reglulegu messuhaldi á ensku. Hann stofnaði Íslandsdeild Caritas-hjálparsamtakanna, sem hefur síðan þá unnið ómetanlegt starf í þágu þeirra sem minna mega sín. Auk þess stuðlaði hann að réttarbótum varðandi hjónabandsógildingar með því að senda prest til náms í kirkjurétti í Róm. Hann beitti sér einnig fyrir stofnun Kaþólska kirkjublaðsins og tölvuvæðingu biskupsstofunnar, sem var mikilvægur liður í nútímavæðingu kirkjunnar á Íslandi.
Á biskupstíð hans voru tvær kapellur vígðar, í Keflavík og á Ísafirði, sem styrkti enn frekar nærveru kirkjunnar á landsbyggðinni. Einnig tók hann á móti Jóhannesi Páli II páfa í sögulegri heimsókn hans til Íslands dagana 3. og 4. júní 1989, sem var mikilvægur áfangi í sögu kirkjunnar hér á landi.
Alfreð biskup var þekktur fyrir hlýtt viðmót sitt og hæfileika til að mynda sterk vinasambönd. Hann naut þess að blanda geði við fólk og átti vini og kunningja víða um heim, sem hann heimsótti reglulega.
Hann lést óvænt 21. mars 1994 eftir skamma sjúkrahúsdvöl í kjölfar hjartaáfalls sem hann fékk á ferðalagi í Bandaríkjunum. Þrátt fyrir að vera á 65. aldursári kom andlát hans á óvart og var mikill missir fyrir kaþólska samfélagið á Íslandi.
Eftir andlát hans fundust í fórum hans drög að verklagsreglum um málsmeðferð vegna kynferðislegs ofbeldis gagnvart börnum af hálfu vígðra þjóna. Þessar reglur, sem hann hafði líklega komið með frá Bandaríkjunum, lögðu áherslu á þverfaglega samvinnu, vandaða rannsókn mála og ítarlega skráningu og varðveislu upplýsinga. Því miður vannst honum ekki tími til að hrinda þessum reglum í framkvæmd.
Meðal merkra athafna sem hann leiddi var hátíðarmessa haldin í Skálholti sumarið 1993 í tilefni af 800 ára ártíð Þorláks helga, sem og vígsla St. Jósefskirkju í Hafnarfirði sama haust.
Við útför hans gerðist það óvænta að kirkjuklukkur Dómkirkju Krists konungs í Landakoti fóru að hringja af sjálfu sér þegar kista hans var borin til kirkju. Þetta vakti athygli og var túlkað sem merki um tengsl hans við kirkjuna og samfélagið.
Alfreð biskup hvílir nú í kirkjugarði Kaþólsku kirkjunnar aftan við Dómkirkju Krists konungs í Landakoti. Minning hans lifir áfram í hjörtum þeirra sem þekktu hann og í þeim umbótum sem hann hratt í framkvæmd á sínum tíma.
Á minningarspjaldi sem gert var skömmu eftir andlát hans var þessi bæn:
"Drottinn, þú gerðir Alfred biskup vorn að þjóni þínum og fólst honum leiðsögn fjölskyldu þinnar. Gef að hann megi njóta ávaxta verka sinna og eignist hlut í eilífri gleði þinni. Hann hvíli í friði."
