 |
| Klörusystur í Harare ásamt presti - Mynd: Vatican News |
Í klaustri heilagrar Klöru í Harare, höfuðborg Zimbabve, búa Klörusystur einar með Guði. Þótt fáir sjái þær, hefur bænalíf þeirra áhrif vítt og breitt í samfélaginu – sérstaklega hjá þeim sem leita vonar á erfiðum tímum.
„Þessi hefð hófst með heilagri Klöru sjálfri, sem bað fyrir sjúkum,“ segir systir Agnes Mupunga, sem hefur gegnt forystuhlutverki í klaustrinu í hverfinu Waterfalls í Harare. Hún segir að þótt systurnar séu einangraðar frá heiminum, snúist köllun þeirra um fyrirbæn fyrir öllum sem glíma við þjáningu og neyð.
Klörusysturnar í Zimbabve hafa verið starfandi frá árinu 1985, þegar þær komu frá Spáni til að stofna klaustur í anda reglu heilagrar Klöru, sem var uppi í Assisí á Ítalíu á 13. öld. Líf þeirra einkennist af kyrrð, fátækt og íhugun. Þær verja deginum í bænahaldi og lofgjörð, og fólk úr nærsamfélaginu kemur reglulega með bænarbeiðnir – um heilsu, andlegan styrk og von.
Kraftur bænarinnar: „Við misstum ekki trúna“
Dominik Anderson Beharry, íbúi í hverfinu Mufakose í Harare, segir frá áhrifum bæna systranna þegar eiginkona hans greindist með krabbamein árið 2018.
„Læknarnir sögðu okkur að hún þyrfti dýra meðferð. Ég hafði ekki efni á lyfjunum, þau voru ófáanleg. Við fórum í klaustrið og biðluðum til systranna um fyrirbænir. Þær sögðust myndu biðja. Og eftir það urðum við vitni að kraftaverki. Við misstum aldrei trúna. Lyfin urðu aðgengileg – góðir menn hjálpuðu okkur – og konan mín fékk læknismeðferðina sem hún þurfti.“
Systurnar fullyrða ekki að bænir þeirra valdi kraftaverkum, en þær trúa því að fyrirbæn geti opnað hjörtu, veitt nýja sýn og umbreytt aðstæðum.
Þjóna heiminum í kyrrlátri bæn
Klaustrið tekur við beiðnum um fyrirbænir frá fólki víða að. Þótt líf systranna sé einangrað og reglubundið, eru þær nánari lífi fólks í kringum sig en margir gera sér grein fyrir.
„Við erum ekki andlegar hetjur,“ segir systir Agnes. „Við lifum einföldu lífi sem er helgað Guði. Við tökum við bænabeiðnum og biðjum með og fyrir fólki. Það er köllun okkar – að biðja í kyrrð fyrir þeim sem þjást.“
Þegar samfélög eins og það í Harare glíma við efnahagsörðugleika, skort á lyfjum og félagslegt óréttlæti, verða bænir klaustursystranna dýrmætari en nokkru sinni. Þær bjóða ekki efnislegan stuðning, heldur trúarlegt skjól – og sú gjöf, segja þær, er ætíð opin öllum.
Karmelklaustrið í Hafnarfirði – líkt starf af sama meiði
Starfsemi Karmelsystranna í Hafnarfirði er af svipuðum toga – það byggist að miklu leyti á þjónustu með fyrirbænum. Systurnar í Hafnarfirði komu hingað til lands á svipuðum tíma og Klörusysturnar komu til Harare eða árið 1984.
Karmelsysturnar hafa tekið á móti bænabeiðnum frá fólki og bænin er miðpunktur starfsemi þeirra. Margir hringja eða koma og biðja um bænir fyrir sjúkum eða látnum ættingjum og vinum. Á heimasíðu þeirra www.karmel.is segir: „Við biðjum fyrir öllum. Það er ein af frumskyldum okkar nunnanna í klaustrinu að biðja fyrir öðrum og fyrir aðra. Öllum er heimilt að leita til okkar með bænaefni. Óskum um bænaefni er hægt að koma til nunnanna á eftirfarandi hátt.
• Í síma 555 0378.
• Í gegnum tölvupóst: karmel hjá karmel.is
(@ í stað hjá)
• Með því að koma í klaustrið.“
Klöru- og Karmelsystur deila þeirri samkennd að lifa kyrrlátu lífi, þar sem innri bæn er virkni þeirra og þjónusta – aðstoð sem snertir fólk í leit að huggun og trú.
 |
| Karmelsysturnar í Hafnarfirði. Mynd af vefnum www.karmel.is |
--
Byggt á frétt Vatican News: https://www.vaticannews.va/en/church/news/2025-06/sisters-project-132-zimbabwe-poor-clare-cloistered-nuns-prayer.html og vef Kamelklaustursins í Hafnarfirði: https://karmel.is/