Hinn 17. febrúar minnir kirkjan á hina sjö stofnendur Servítareglunnar, sem eru meðal hinna fáu hópa heilagra sem hafa verið teknir sameiginlega í heilagra tölu. Þessir menn voru kaupmenn frá Flórens á 13. öld, en í stað þess að lifa hefðbundnu borgaralegu lífi ákváðu þeir að helga sig Guði og þjónustu við Maríu mey.
Þeir voru Bonfilius, Alexis, Manettus, Amadeus, Hugh, Sosthenes og Buonagiunta. Þeir tilheyrðu stétt kaupmanna í Flórens en fundu í hjörtum sínum köllun til að snúa baki við veraldlegum auð og helga sig bænalífi og trúarlegri þjónustu. Þeir drógu sig í hlé frá ys og þys borgarlífsins og settust að á fjallinu Senario, rétt fyrir utan Flórens, þar sem þeir lifðu einföldu og íhugulu lífi. Þar mynduðu þeir samfélag sem var tileinkað Maríu mey og klæddust gráum ullarkyrtli til að tákna sorg Maríu yfir písl Krists.
Regla þeirra, Servítareglan (eða Reglan um þjónustu Maríu), var opinberlega viðurkennd af páfa árið 1256. Regla þeirra sameinaði íhugun og virka þjónustu; þeir lifðu bæði bænalífi og sinntu kærleiksþjónustu, einkum í þágu fátækra og sjúkra. Þeir lögðu einnig mikla áherslu á útbreiðslu virðingar fyrir Maríu mey, sérstaklega í tengslum við þjáningu hennar við krossinn.
Á næstu öldum breiddist regla þeirra út um Evrópu og síðar um heiminn. Hún varð bæði prédikunar- og þjónusturegla, og átti mikinn þátt í að viðhalda trúnni á erfiðum tímum kirkjusögunnar. Í dag starfa servítar í mörgum löndum og sinna fjölbreyttri þjónustu í kirkjunni.
Hinir sjö stofnendur voru teknir í tölu heilagra saman af páfa árið 1888. Minning þeirra minnir á að viðleitni til trúarlegrar djúphygli og kærleiksþjónustu getur sprottið upp hvar sem er – jafnvel meðal kaupmanna í iðandi stórborg. Í þeim má sjá fyrirmynd um hvernig samfélagstrú og einlæg helgun geta leitt til lifandi arfleifðar í kirkjunni.